پروفیل گالوانیزه

پروفیل گالوانیزه چیست؟
معمولا پروفیل گالوانیزه ساخته شده از فلزات و آهن آلات هستند که طویل هستند و در کل طول خود، از مقاطعی یکسان و ثابت تشکیل شده اند. بر اساس نیاز مشتریان، پروفیل ها را در مقاطع مختلف مانند مربع، مستطیل و… تولید می کنند که عمده مصرف آنها در صنایع ساختمانی، صنعت راه سازی و صنایع خودروسازی می باشد.

پروفیل ها از نظر نوع مقطع

در دسته بندی پروفیل ها از نظر نوع مقطع، به دو گروه مختلف تفکیک می نمایند:

پروفیل باز
پروفیل بسته

پروفیل باز شامل مواردی مانند انواع میلگرد، تسمه ، نبشی و تیرآهن می باشد که جز دسته پروفیل های باز قرار می گیرند.

در دسته پروفیل بسته قوطی، لوله، پروفیل پنجره ها و غیره را قرار می دهند.

تاریخچه فرایند گالوانیزاسیون

درواقع تاریخچه فرآیند گالوانیزه نمودن پروفیل، به ۳۰۰ سال قبل بر می گردد.

در اصطلاح فرایند گالوانیزه کردن به فرو بردن آهن و فولاد داخل وان هایی که سرشار از عنصر روی مذاب شده می باشد ، که در نهایت آن ها با لایه ای از جنس «روی» پوشیده می شوند. امروزه روش جدید این فرآیند، بصورت گالوانیزه گرم می باشد که حدودا می توان گفت از صد و پنجاه سال گذشته تا به حال کاربرد دارد و دلیل اصلی انجام این عمل جهت افزایش استقامت و عدم فرسوده شدن قطعات فلزات در شرایط آب و هوایی متفاوت است.

روش های مختلف تولید پروفیل گالوانیزه

با توجه به توضیحاتی که در ابتدای مقاله ذکر شد، پروفیل گالوانیزه را با گذراندن مراحلی همچون انجام برخی فرایندهای الکتریکی، شیمیایی و مکانیکی در برخی فلزات نظیر فولاد و آهن آلات استفاده می شوند.

برای گذراندن فرایند گالوانیزاسیون انواع پروفیل از چند روش استفاده می کنند که شامل مراحل زیر می باشد:

الف) تولید پروفیل گالوانیزه به روش گرم (غوطه ور نمودن)

ب) با استفاده از الکترولیت (روش سرد کردن)

پ) تولید پروفیل به روش حرارتی

در ادامه مطلب در رابطه با دو روش اول تولید پروفیل گالوانیزه توضیحات کاملی را شرح می دهیم با ما در این مطلب همراه باشید.

گالوانیزاسیون به روش گرم کردن
بالا بودن استقامت و مقاوت بیشتر در برخی از فلزات مانند فولاد از جمله عواملی هستند که باعث شده این گونه محصولات به روش گرم کردن تولید و عرضه شود.

همچنین لازم به ذکر می باشد که بدانید برخی از فولاد ها دارای مقاومت بیشتر از ۱۱۰۰ مگا پاسکال هستند و از طرفی دارای مشکل کمبود عنصر هیدروژن هستند. بنابراین چنین فولاد هایی را مناسب تولید نمی دانند. به بیانی ساده باید گفت که اگر فلزاتی نظیر فولاد، آهن و چدن در محلول های ذوب شده «روی» فرو برود، می توانند این فلزات را در برابر اکسید شدن در مقابل آب و هوا محافظت کرد و در نتیجه با این روش می توان احتمال زنگ زدن و پوسیده شدن آن را به طور چشمگیری کم کرد. این یکی از دلایلی است که این محصول را به عنوان یکی از بهترین گزینه ها جهت کار های ساختمانی استفاده می کنند؛ اما این عامل تنها مشخصه تولید قوطی گالوانیزه نمی باشد، زیرا در این محصول عنصر «روی» موجب شده که رنگ آن به رنگ سفید یا خاکستری روشن تبدیل شود و این موجب زیباتر شدن قطعه می شود.

مزایای استفاده از روش گرم کردن

ساخت پروفیل و متعلقات به روش گرم کردن دارای مزیت هایی است که این مزایا شامل موارد زیر است:

اگر فلزی از نوع فولاد (معمولی) به روش گرم کردن گالوانیزه شود، خواص مکانیکی در فولاد ها تغییری پیدا نمی کند.
با بکارگیری این روش و تولید با این روش توسط روی مذاب، به طور چشمگیری می توانند هزینه هایی که مربوط به پوشش دادن فلزات است را کاهش بدهند.
با تولید قوطی گالوانیزه به روش گرم این اطمینان حاصل می شود که کل بخش های فولاد، آهن و … کاملا آبکاری شده است چونکه اساس کار در این شیوه بدین صورت است که فلزها در وان هایی مخصوص که حاوی عنصر روی است غوطه ور می شوند.
چنین محصولاتی به دلیل وجود لایه پوششی موجب شده اند که در مواقع بارگیری، انجام جا به جایی، نصب و سرویس نمودن از خودشان مقاومت نشان بدهند.

روش تولید پروفیل گالوانیزه الکترولیتی(روش سرد)

به منظور تولید قوطی های گالوانیزه الکترولیتی، ابتدا بایستی فلزات مورد نظر را در محلولی که حاوی ترکیب «سولفات روی» یا «سیانید» است فرو ببریم.

این ترکیبات درواقع همان الکترولیت ها هستند که دارای خاصیت اسیدی هستند و در پایان، مقطع را با روکش روی ایجاد می کنند. اصولا این روش یعنی تولید مقطع به روش سرد کردن بیشتر مناسب جهت پوشاندن انواع فلز در مصارف بهداشتی، در قطعه های فلزی کوچیک و ورقهایی که دارای ضخامت کمتری هستند، بسیار مناسب است.

مزیت روش سرد یا الکترولیتی چیست؟

از جمله مهمترین مزیت های روش سرد کنترل نمودن میزان استاندارد ضخامت «روی» در قوطی گالوانیزه است.

تفاوت در روش گرم و سرد

تفاوت در نوع گالوانیزه گرم و نوع گالوانیزه سرد شامل موارد زیر می باشد که عبارتند از:

1) در روش گرم کردن، رنگ محصول نهایی مات است اما در شیوه سرد کردن پروفیل گالوانیزه دارای ظاهری بسیار درخشان است.

2) یکی از معایب سرد کردن این محصولات این است که در صورت ایجاد هر گونه خراش های عمقی، موجب می شود که لایه های درونی این محصولات در مجاورت هوا اکسید شوند و در نهایت زنگ بزنند.

3) به عنوان یکی دیگر از تفاوت های اصلی در این دو روش وجود ضخامت آن هاست.

در روش گالوانیزه گرم لایه «روی» صد الی صد و سی میکرون می باشد ولی در روش سرد نمودن ، روکش «روی» در آن بیش از بیست و پنج میکرون نمی تواند باشد. به عبارتی دیگر، با توجه به فرایند کار در روش گرم کردن، موجب می شود که محتویات داخل وان ها (عنصر روی) تماما به درون فلز ها نفوذ پیدا کند و همین عامل دلیلی می شود که ضخامت محصولات نسبت به روش گالوانیزه سرد باعث چند برابر شدن ضخامتشان شود.

کاربرد های پروفیل گالوانیزه

پوشش پروفیل گالوانیزه از چند لایه تشکیل شده است که نزدیک تریت آن ها به فلز پایه، در واقع ترکیبی از آهن-روی می باشد.

این لایه ها پشت سرهم قرار گرفته اند تا لایه آخری که در قوطی گالوانیزه به صورت پوششی از روی خالص قابل مشاهده است. ساختار این گونه پروفیل گالوانیزه موجب افزایش کارایی آن شده است.

ساختمان سازی

در مهار کردن انواع کانال ها، سینی های کابل، انواع مختلفی از لوله و همچنین مهار کردن برخی قطعه های خاص در ساختمان سازی بسیار پرکاربرد است.

این کاربردها تنها قسمت کوچکی از انواع کاربرد و موارد مصرف قوطی های گالوانیزه است، این نوع پروفیل را براساس روش هایی که تولید می شود جهت موقعیت های ویژه و مخصوصی به کار گرفته می شوند.

معابر عمومی
در مواردی که از روش غوطه ور کردن به صورت گرم در قوطی های گالوانیزه استفاده می شود، می توانند از این نمونه های پروفیل ها در همه فضا های سر باز نظیر پارک، پارکینگ و معابر عمومی بهره گیرند. در واقع از این نوع پروفیل گالوانیزه عمدتا جهت استفاده در مناطقی با آب و هوای دارای رطوبت بالا استفاده می کنند که انتخابی ایده آل نیز می باشد.
قاب های درب و پنجره
این قطعات را به عنوان المانی صلب جهت افزایش استحکام و تقویت نمودن قاب درب و پنجره های pvc و upvc به کار می برند.

پروفیل گالوانیزه

دلیل عمده این کاربردها تولید متنوع این محصولات در انواع ضخامت ها و اشکال در اندازه های مختلف است. با استفاده از آلیاژ های روی و آهن در تولید قوطی های گالوانیزه این امکان فراهم شده است که چارچوب های درب و پنجره UPC، تغییر شکل ندهند؛

بدین منظور که در مواردی که از آنها استفاده ای نشود، این احتمال وجود خواهد داشت که در طی دراز مدت متوجه تغییر در ظاهر این مدل پنجره ها شوید.

اما این نکته را مد نظر داشته باشید که هر چقدر مقدار فشاری که به پنجره ها وارد می شود افزایش یابد، می بایست از برخی مدل های ضخیم تر استفاده نمود.

اصولا ضخامت مناسب پروفیل گالوانیزه ویژه پنجره ها درکمترین ضخامت ها برای این محصول(pvc)، باید ۰٫۶ میلیمتر در نظر گرفته شود.

پروفیل upvc

عمدتا از نمونه های ۱٫۲۵ میلی متری جهت استفاده در درب و پنجره منازل مسکونی به شکل فلز های تقویت شده استفاده می کنند.

البته این نوع از اندازه ها در ساختمان هایی کاربرد دارد که ارتفاع کمتری دارند، در مجتمع هایی که دارای تعداد طبقات بالاتری است(همانند برج ها) به علت افزایش فشار های باد حتما باید پنجره های دو جداره ای را نصب کنند که دارای ضخامت بیشتری هستند.

در عمل دوجداره نمودن پنجره های با قوطی گالوانیزه
به منظور این کار بر پنجره های upvc بر روی قطعات تقویت شده یراق آلاتی را می بندند.

این عمل موجب می شود که هم میزان مقامت پنجره ها نیز افزایش یابد و هم اینکه مانع از سقوط بازشوی چنین پنجره هایی در ارتفاعات بالاتر شود.

برای سفارش انواع پروفیل و لیست قیمت ها با شماره های شرکت سپید صنعت اسیا تماس بگیرید

برچسب ها :